چربیهای مورد استفاده در ساخت گریس یکی از بخش‌های کلیدی در علم روانکارها محسوب می‌شود، زیرا نوع چربی پایه تأثیر مستقیم بر ویژگی‌هایی مانند پایداری حرارتی، مقاومت در برابر اکسیداسیون، رفتار تحت بار و سازگاری با افزودنی‌ها دارد. این مقاله به بررسی این موضوع می پردازد، با ما همراه باشید.
گریس‌ها یکی از مهم‌ترین روانکارهای صنعتی هستند که در شرایط سخت کاری مانند فشارهای بالا، سرعت کم، دماهای متغیر و نقاطی که امکان دسترسی مداوم به روانکار وجود ندارد، مورد استفاده قرار می‌گیرند. اساس ساخت گریس‌ها ترکیبی از سه جزء اصلی است: روغن پایه، قوام‌دهنده (تیکسنر یا صابون) و افزودنی‌ها. در میان این اجزا، نوع چربی یا روغن پایه نقش اساسی در تعیین خواص عملکردی گریس دارد. چربی‌ها هستند که قدرت روانکاری، پایداری حرارتی، مقاومت در برابر اکسیداسیون، سطح تحمل بار و حتی سازگاری گریس با محیط زیست را تعیین می‌کنند.
پیش از توسعه روغن‌های معدنی و سنتزی، اکثر گریس‌ها بر پایه چربیهای حیوانی یا گیاهی تولید می‌شدند. گرچه امروزه سهم آنها کاهش یافته، اما همچنان کاربردهای ویژه‌ای دارند.
متداول‌ترین چربی حیوانی مورد استفاده در ساخت گریس‌ها، چربی خوک و گاو (تالو) است. این چربی‌ها به دلیل داشتن اسیدهای چرب اشباع، قابلیت بالایی در تشکیل صابون‌های پایدار دارند.
مزایا:
معایب:
روغن‌های گیاهی مانند روغن کرچک، نارگیل، پنبه‌دانه و سویا نیز در برخی گریس‌های قدیمی استفاده می‌شدند.
ویژگی‌ها:
روغن‌های معدنی امروزه رایج‌ترین روغن پایه در تولید گریس‌ها هستند. این روغن‌ها از فرآیند پالایش نفت خام به‌دست می‌آیند و در دو دسته اصلی جای می‌گیرند:
پرکاربردترین نوع روغن پایه برای گریس‌سازی.
مزایا:
این روغن‌ها به دلیل ساختار حلقوی، خواصی متفاوت ارائه می‌کنند:
مزایا:
با پیشرفت فناوری، روغن‌های سنتزی به دلیل عملکرد برتر در شرایط سخت جایگاه مهمی در گریس‌های صنعتی پیدا کردند.
پایدارترین و رایج‌ترین روغن سنتزی در گریس‌های پیشرفته.
مزایا:
اغلب در گریس‌های مقاوم به دمای بالا به کار می‌روند.
مزایا:
در گریس‌های ویژه مانند گریس‌های مقاوم در برابر آب یا سازگار با الاستومرها استفاده می‌شوند.
مزایا:
انتخاب نوع چربی یا روغن پایه تأثیر مستقیم بر خواص زیر دارد:
روغن‌های سنتزی مقاومت حرارتی بیشتری نسبت به روغن‌های معدنی و چربیهای طبیعی دارند.
روغن‌هایی با ویسکوزیته بالا (مانند برخی روغن‌های نفتنیک و استرها) برای بارهای سنگین مناسب‌ترند.
PAG و برخی روغن‌های گیاهی مقاومت خوبی در برابر آب و زنگ‌زدگی فراهم می‌کنند.
گریس‌های ساخته‌شده از روغن‌های سنتزی، به ویژه PAO، عمر طولانی‌تری دارند.
انتخاب چربی مناسب برای یک گریس، به شرایط کاری سیستم و ویژگی‌هایی بستگی دارد که انتظار می‌رود گریس در محیط عملیاتی از خود نشان دهد. مهم‌ترین عوامل مؤثر در این انتخاب عبارت‌اند از:
۱. دمای کاری تجهیزات
۲. نوع بار و فشار وارد بر قطعه
۳. سرعت دوران (RPM)
در سرعت‌های بالا، باید از چربی‌هایی با ویسکوزیته پایین‌تر و پایداری برشی خوب استفاده شود تا از افزایش دما و اصطکاک جلوگیری شود. در سرعت‌های پایین، چربی با ویسکوزیته بالاتر، عملکرد مناسب‌تری دارد.
۴. سازگاری با غلیظ‌کننده (Thickener)
۵. شرایط محیطی
۶. طول عمر مورد انتظار گریس
۷. هزینه و اقتصادی بودن
اعلا روغن سپاهان با نام تجاری لادر از تولید کنندگان برجسته در زمینه تولید روغن های دامی، طیوری و صنعتی است. این شرکت با کادری مجرب، ماشین آلات صنعتی و به روز توانسته بهترین روغن ها و پودرهای صنعتی را روانه بازار کند. از جمله محصولات شرکت لادرفت می توان به روغن تالو گریس سازی، روغن تالو مواد شیمیایی، روغن شحم گاوی، روغن استخوان و بی شمار محصول دیگر اشاره کرد.
چربی‌ها و روغن‌های پایه، یکی از مهم‌ترین اجزای تشکیل‌دهنده گریس هستند که مستقیماً بر خواص عملکردی آن تأثیر می‌گذارند. از چربیهای طبیعی تا روغن‌های معدنی و سنتزی پیشرفته، هر یک توانایی‌های خاصی دارند و برای شرایط کاری مشخصی به کار می‌روند. انتخاب صحیح چربی پایه، کیفیت، دوام و کارایی گریس را تضمین کرده و هزینه‌های نگهداری تجهیزات را به‌طور چشمگیری کاهش می‌دهد. برای استعلام قیمت و کسب اطلاعات بیشتر با مشاورین ما در لادرفت تماس بگیرید.
